نصفش گذشت... نصف سالی که مثلا قراره یکی از بهترین سالهای زندگی آدما باشه، جوونی! ولی با این همه سنگی که جلو پامون میندازن هیچی از جوونی نفهمیدیم و قرار هم نیست بفهمیم!

تا اونجا که یادم میاد بچه بودم و بعد پیر شدم. تو آرزوی یه روز جوونی کردن و جوون بودن موندم و الان چقدر حسرت میخورم بابت لباسهایی که وقتی مناسب سنم بود نپوشیدم... جاهایی که وقتی به سنم میخورد نرفتم... خوراکی هایی که باید به وقتش میخوردم و الان دیگه ازم گذشته! چرا همه چیز یهو از من گذشت؟ چرا من هیچوقت مناسب این زندگی نبودم؟ کی قراره نوبت من بشه؟ چی قراره برای من باشه؟

وقتی 20 سالم بود آرزو داشتم توی کوچه بدوم... با یه توپ! شاید اصلا ندوم، خیلی آروم با انگشتای گره خورده تو انگشتای یه دوست! دوستی با موهای کوتاه مشکی، قدی بلند و شانه هایی ستبر... شاید سوار دوچرخه میشدم، شاید ساعتها تنها روی نیمکت یه پارک مینشستم...

شاید خودم رو روزی به دریا بندازم! برهنه برهنه! همونطور که روزی مادرم منو به دریا انداخت... طوفان شد، از ساحلی به ساحلی رفتم. پر بود از آدمهایی که روزی به دریا افتاده بودن، تنه خوردم، تنه زدم، له شدم، له کردم....

توی زندگیم آرزوهای زیادی داشتم ولی قدیمیترین و پایدارترین آرزوم  اینه که من باشم و کتونی و کوله پشتیم... بدون هیچ چیزی که برام مهم باشه! فقط یه جاده میخوام که تمومی نداشته باشه و فقط میخوام برم... فقط برم! 

یه روز میرم.... همه چیز رو میزارم و میرم... همه چیزهایی که این سالها براش زحمت کشیدم، همه آرزوها و دل نگرونیا! همه چیز و همه کس! خودم میمونم و کتونیام...

زن ها گاهی چیزی نمی گویند
چون بنظرشان لازم نیست که
چیزی گفته شود ...
با نگاهشان ... به اندازه ی دنیا حرف میزنند
هرگز نباید از چشمان هیچ زنی ساده گذشت ...

خدایا بابت همه چیز شکرت....

حالا بیخیال همه آدمای دور و برمون و همه مشکلات و همه بدبختیا و بی پولیا و سگ دوهایی که میزنیم واسه 5 دقیقه زندگی.... آره، بیخیال...

شکر.... ولی انصافت رو شکر!

آخه خودت یکم کلاهتو قاضی کن ببین این عدالت بود!

آخه این چی بود آفریدی؟! خدایی صرف داشت واست؟ چقدر وقت گذاشتی روش؟

میگن حسودی نکن... ولی مگه میشه!!!!

آغا 2 دقه واسه ما هم وقت میزاشتی قربونت برم!

البته بازم مرسی... دستت درد نکنه.... خسته نباشی

خب اول مهر هم که گذشت به سلامتی و دل خوش!

ایشالا زودتر باز تابستون بیاد و س.ک.س..ی بشیم و رو موجای مکزیکو و... اووووووووووو

یعنی اونموقه که دانش آموز بودم انقدر از مهر بدم نمیومد که الان ماتم میگیرم با شروع مدارس! خدایا خودت منو از این بدبختی نجات بده! دیگه اعصاب اینا رو ندارم

چرا میره جلو عقربه هی!
متنفرم از ته دل

.

.

.

.

من از اول مهر . . .

من نمی‌دانم که کلید موفقیت چیست، اما کلید شکست این است که سعی کنی همه را راضی کنی!

گـردنـم درد می کـند
از بـس هـمه چـیز را گـردن مـن انـداختی
دوسـت نـداشـتنت را
خـیانـتت را ،بـی تـوجهی هـایت را
بـهانه گیـری هـایت را
و در آخـر رفـتنت را !

طوری نیست آدم واسه کسی که دوسش داره غرورشو از دست بده...
ولی فـــــــــــــــــــــاجعه است که به خـــــــاطر غـــــــــــــــــــــــــــــــــــرورش
کسی رو که دوست داره از دست بده...!!!

ما نسل بوسه های خیابانی هستیم...

نسل خوابیدن با اس ام اس...

نسل دردو دل با غریبه های مجازی...

نسل غیرت رو خواهر، روشنفکری رو دختر همسایه...

نسل پول ماهانه، وی پی ان...

نسل عکس برهنه بازیگران...

نسل جمله های کوروش و شریعتی...

نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس...

نسل استرس های کنکور و سکته های خاموش...

نسل تنهایی ، نسل سوخته...

یادمان باشد هنگامی که دوباره به جهنم رفتیم مدام بگوییم:

یادش بخیر...دنیای ما هم همینجوری بود...